Tecnoselfrx

Mam u siebie "plusa". 

Mogę w wolnej chwili podejrzeć. 

(kupiłem ostatnio tylko muszę podłączyć bo brak czasu niestety było) 

Co prawda dosyć krótko ale chwilkę miałem okazję posłuchać . Zacytuję ze swoich "notatek" (dość ogólne ale może trochę pomoże) : 

- wygodne 

- jakościowo bardzo dobre wykonanie 

- łatwe do wysterowania , fajnie napędzały się z dapa 

- granie do przodu( i chodzi tu najbardziej o zestrojenie średnich,wysunięte wokale ,dawało to przyjemną żywość)

- scena bardziej na głębokość niżeli szerokość 

- dobre obrazowanie 

- dość neutralne strojenie z nieco podkreśloną górą(bez sybilantów i męczenia) i oszczędnym dołem 

- granie niezbyt szybkie ,dynamiczne , nastawione bardziej na "czarowanie" 

Z obecnych nowych produkcji o podobnym sq będzie fiio ft3 ale będzie wymagał raczej lepszej synergii i więcej mocy (ewentualnie jeszcze już z nie tak świeżyćh meze 99c ) .  Jeśli nie potrzebujemy ich do muzyki wymagającej porządnej podstawy basowej i stawiającej na szybkość, uderzenie ogólną dynamikę fajna opcja . Opcja raczej do wieczornych odsłuchów "zmęczonej głowy" lub po prostu odprężenia . 

Można jeszcze dodać że przykładowo takie sv023 będą już półeczka wyżej i najbardziej właśnie w tej kwestii dynamiki, lepszego dołu , rozdzielczości , ogólnego zaangażowania dźwiękiem . Zagrają też szerzej i co za tym wszystkim idzie będą bardziej uniwersalne jeśli chodzi o repertuar . 

Jeśli to ekspres automatyczny typu "delonghi.. Jura.." itd unikaj kaw jaśniej palonych, zawsze polecam do automatu kawki CIEMNIEJ palone. 

Przy jaśniejszych ziarenkach automat nie doparza i stąd ta wzmożoną kwasowość. Same kawki polecam zamawiać swieże(do 3 miesięcy od daty wypalenia)  do tego bezpośrednio z naszych rodzimych palarni co wcale nie wychodzi drożej jak zwietrzałe ziarenka "renomowanych"  producentów.

Warto także poczytać sobie o mieszankach typu arabica plus robusta gdzie takie kawki  mają znikomą kwasowość, równie ważne jest także pochodzenia ziarenek jak Brazylia guatemala, Honduras.. itd.. 

Obczaj sobie np. rano palona, mastro Antonio, hayb, Java, cofeelab, simplo,tucafe, eurocafe i jeszcze mnóstwo innych które można obecnie znaleźć na naszym rynku. 

Co prawda ja parze w gastronomicznej bezzerze ale napewno poczujesz różnice 😉

Pamiętaj przede wszystkim ciemniejszy stopień palenia oraz świeżość. Każda dobra kawa ma podana datę palenia oraz profil smakowy. 

Jeśli chcesz poczytaj o monolith 887 thx, mi z 1570 fajnie się zgrywał. Mam prywatną sztukę na gwarancji po testach na sprzedaż jak coś. Bardzo ładnie pędzi planary i oddaje dynamikę jej skoki w nagraniach. Jak coś mogę pożyczyć Ci bezpłatnie na test żebyś sobie wypróbował. Mogę dołączyć również kabelki zbalansowane do podłączenia z dackiem.

https://mp3store.pl/wzmacniacze-dac/wzmacniacze-sluchawkowe/monoprice/2020140523665222339/0889028135280/monoprice-monolith-thx-aaa-balanced-headphone-amp

Osobiście różnic sonicznych nie wyłapałem ale zdecydowanie brać 2020 ze względu na zaktualizowany pałąk-solidniejszy, lepiej wykonany, wygodniejszy. Wydaje mi się że przetwornik, strojenie to samo. 

W zasadzie dużo zależy od danego modelu ale jakby tak przyjąć za efektowność niezłą detaliczność, scenę-holografię, barwę nastawioną raczej na detal i kontur , wybijanie się niektórych podzakresów tak w dużym uproszczeniu można by powiedzieć . 

W dużym uproszczeniu gdyż bywają modele bardzo rozbieżne względem strojenia . Od "jasno-lekkobasowych"(np.ananda) po bardziej wyrównane na górze z lepszym zejściem na basie i większym naciskiem na średnie .  Pamiętam też jeszcze ze starych czasów sprawdzając hifiman z innymi markami w danym przedziale finansowym sporo razy było tak że właśnie z boju wychodziły bardziej efektownie od konkurenta. Nie raz była to lepsza holografia , nie raz lepsze zejście na basie czy detaliczniejsza góra i większa dynamika. Oczywiście nie zawsze tożsame było to z ogólną "lepszością" ale ten pierwiastek efektowności zawsze był.

Niestety ta efektowność nie dotyczyła nigdy wykonania .

Jak często im drożej i w górę słuchawki efektowne były pod bardziej "wysublimowanymi" aspektami , zaskakiwały właśnie , barwą , naturalnością, namacalnością dźwięku itd...

Oczywiście pisz śmiało , jak tylko będę potrafił chętnie pomogę . 

Pozdrawiam 

Krystian

Tak więc po kolei. 

Przeprowadziłem śledztwo i sprawa ma się następująco 😉(odnalazłem szczątkowe notatki, takie pozostałe zawodowe"zboczenie" do 2020 pracowałem można powiedzieć wokół branży, co prawda nie do końca stricte temat samych słuchawek ale zostało to już za mną) 

Staxy napędzane były przez srm-T8000, kabel słuchawkowy miedź 6N,ponoć podłączane miały być jeszcze pod headamp blue Hawaii ale tego już nie słyszałem. (Teoretycznie wyciągać miał z nich jeszcze więcej). 

Bravura grały w firmowym komplecie (Bravura m1 które zastąpiło sonoma m1) dyskretny amp FET klasy A, słuchawki podpięte kablem posrebrzanym OFHC. 

Susvara podpięte były z tego co zanotowałem pod EF1000, także jeśli nie pomyliłem pod Feliks audio envy co podobało mi się bardziej(barwa,plastyka,namacalność,emocje)

Pod EF1000 techniczność, scena, dynamika naprawdę ok ale dla mnie trochę zbyt wyprane z emocji.(szczerze powiedziawszy miałem nawet wrażenie że brzmiał niewiele lepiej od solisty 3x czyli najtańszego jaki uważam za w miarę sprawnie pracującego z susvara)  Dochodzi jeszcze oczywiście w każdym przypadku kwestia źródełka-daca którym brzmienie można dopieszczać ale na pokazach była straszna żonglerka i w sumie nie wiem jaki wskazałbym jako najciekawszy. Między innymi były matrix element x, sda-6 pro, hydra vox, jakiś jeszcze Gold Note. Dokładnie jak mówisz pod względem komfortu hifiman by królował natomiast wykonanie, jakość na odwrót. Dla mnie na drugim miejscu stax(dobra wentylacja, nie czuć wagi, wygodne mięciutkie pady jagnięca skóra na styku, nie ściskają zbyt mocno) w sumie niewiele za susvara. W bravura był trochę zbyt mocny ucisk na głowę co na dłuższą metę pewnie by męczyło. Same pady były równie przyjemne dla uszu jak w Stax. Jakość wykonania wydawała się w elektrostatach na podobnym poziomie. Krótko rzec solidne, dobre wykonanie. Żadnych luzów, niespasowanych elementów itd... Bravura szczególnie przyciągała wersja czarna matowa. 

Może użyte materiały większe wrażenie robiły w Stax, solidne metalowe siatki, ogólnie użyta stal jej jakość, wykończenie, skóra.. To wszystko dawało wrażenie "tej wyjątkowości" i oczywiście widać w tej jakości wydaną kupkę pieniędzy. Czego niestety nie odczuwamy przy hifiman. 

To tak w sumie tyle co mogę powiedzieć, jak coś w nazwach przekręciłem przepraszam ale od majowych munich high end mogłem pozapominać😉.

Jeśli to coś pomoże miałem przyjemność odsłuchiwać Warwick bravura(Monachium) oraz Stax x9000. Z tych dwóch wybrałbym Staxa. 

W takim krótkim porównaniu dla mnie na korzyść x9000 wymieniłbym pełniejsze niskie tony(naturalniejsze z lepszą głębią i lepszym uformowaniem). Średnica mniej wytrawna,mniej wyprana z emocji, barwniejsza. Góra w Stax bardziej otwarta i szczegółowa. Inscenizacja również wydawała mi się lepsza, bravura zagrały "kameralnej". Oczywiście opisuję z pamięci i Testowałem na szybko, nie u siebie w domu. Również nie zwracałem uwagi do elementów audio towarzyszących, skupiałem się na samych słuchawkach ale dla mnie i tak w formie ciekawostki. A jeśli miałbym porównać do susvar podpiętych pod odpowiednie towarzystwo na plus dla obu elektrostatów wymieniłbym chyba tylko niesamowitą finezję i subtelność,dokładność, może jeszcze jakość niskich oraz ogólną transparentność. 

Jednak Rozmach dźwięku, jego otwartość, plastyczność, energię, melodyjność, holografię dla mnie u susvar nie przebijają. Wydaje mi się też że oba elektrostaty idą bardziej w stronę realizmu a susvary w stronę grania efektowniejszego, bardziej pociągającego, angażującego. 

Oczywiście to tylko moje subiektywne zdanie. Na pewno też staxy czy bravura wymagają odsłuchu dłuższego i w spokoju aby pokazać w czym tak na prawdę są dobre, susvary "czarują" stanowczo szybciej. Dziwnie może to zabrzmi ale wymienione elektrostaty lepsze są od tego hifimana w "zwyczajności-normalności" dźwięku co nie każdemu się podoba i odczytuje takie brzmienie najczęściej podczas krótkiej styczności jako nijakie, przeciętne. (Oczywiście biorąc pod uwagę budżet w jakim się poruszamy) 

Posiadałem u siebie oba egzemplarze. 

Przede wszystkim Ananda bt gra bardziej muzykalnie, mniej technicznie, także mniej rozdzielczo. Posiada za to mocniejszy bas i "bogatszy" środek.  Traci troszkę szybkości do oryginału i jest ciaśniejsza na scenie. Holograficznie lepiej wypadały zwykłe Anandy. 

Bt gra intymniej bardziej do przodu ale oczywiście jest to jeszcze bardzo przyzwoity poziom jeśli chodzi o pozycjonowanie instrumentów, pogłosy, generowane plany itd.. 

Bt to taka bardziej zrelaksowana wersja oryginału. 

Jeśli znasz edition XS bt przypominają mi nieco ich charakter grania, bynajmniej jeśli chodzi o dół i średnie pasmo, także mniejsza rozdzielczość góry względem standardowej Anandy. 

Przepraszam za offtop , a jak same "wrażenia soniczne" ?