Test II wersji prototypu kabla do UIEM/CIEM Argentum

[misiekkb]

Pan Ryszard właściciel Argentum z chwilą kiedy opisałem wady i zalety prototypu kabla https://kropka.audio/test/inne/argentum-prototyp-kabla-do-sluchawek-dousznych-recenzja/ do słuchawek dokanałowych obiecał że zrobi nowy prototyp uwzględniając wytyczne, które napisałem o pierwszym prototypie. I dotrzymał swojej obietnicy. Czy druga wersja jest znacznie poprawiona w stosunku do pierwszej i co zostało zmienione o tym jest ta recenzja.
I na co stać nową wersję kabla, która kosztuje około 500 zł bez konfekcji.

 

Budowa

Argentum robi wyłącznie kable srebrne o czystości 5N i także jest w tym przypadku. Kabel składa się z czterech przewodników po dwa na każdy kanał, a w każdym przewodniku są dwa druty fi 0,32 co daje przekrój dla jednego kanału 2x0,16 mm2. Jako izolacja została użyty Polietylen, który ma gorszą przenikalność elektryczną niż Teflon. Więc pod tym względem jest dużo lepiej dla Polietylenu, ale za to Silikon jest lepszy pod względem elastyczności, oraz nie wiem co będzie bardziej odporne na pot i światło, czy Polietylen nie będzie sztywniał tak bardzo jak w niższych modelach Effect Audio, których po pół roku już nie byłem w stanie używać, gdyż sztywniał i bardzo szybko się łamał w miejscach, które zrobiły się sztywne. Czas okaże jak to będzie z tym.
Zmiany w nowym prototypie w stosunku do pierwszej wersji:

• Nie ma już oplotu z PVC, który powodował mniejszą elastyczność, a z czasem od zwijania zaczął przybierać kształt skręconego kabla, którego nie sposób było wyprostować. Teraz kabel jest bardziej elastyczny, ale widzę po niecałych dwóch tygodniach użytkowania że też przybiera kształt nie prostego kabla lecz już węża.
• Splitter został wymieniony na dużo mniejszy, przez co już tak bardzo dużo kabel nie zbiera efekty mikrofonowego. Fakt że dla najlepszego efektu jest danie bardzo małego splittera z naturalnych materiałów albo jakiegoś kompozytu.
• Umożliwia zrobienia kabla zbalansowanego, co pierwsza wersja uniemożliwiała ponieważ masy kanałów były połączone, miało to korzyść o tyle że masa była jednocześnie izolatorem. 

 

 

Tak więc elastyczność bardzo się polepszyła, ale nadal uważam że budowa warkoczowa z luźną plecionką by była najlepsza wtedy by elastyczność kabla bardzo wzrosła. Dwa że teraz kabel ze swoją bardzo ściśle zaplatanymi żyłami tworzy “odcinki pamięciowe” na całej długości kabla, przez co przez zwijanie kabla będzie powodować to że kabel nie będzie prosty.

Dźwięk

Jak przystało na kabel srebrny brzmi bardzo koherentnie, dźwięki są bardzo poukładane, brzmienie jest nasycone, nie ma żadnego ochłodzenia, czy ocieplenia, ani żadnej ostrości. Nie wiem skąd się wziął ten stereotyp o kablach srebrnych to że są suche, jasne i mają dużą ostrość, słuchając zarówno IC, głośnikowych czy słuchawkowych Argentum, Albedo, Siltech, Null Audio czy Effect Audio żaden nie miał ten cechy, której napisałem wyżej, za to hybrydy są bardzo ostre i nieprzyjemne, a najbardziej jasny kable jakie słuchałem to jest miedziany. Fakt że kable oparte o przewodnik srebrny mają szybki attack i decay oraz to że dźwięk jest twardy w stosunku do miedzianych kabli.
Porównująć stary prototyp z nowym użyłem dwóch słuchawek Khan i Katana od Nobla Audio z odtwarzaczem Dethonray DTR1. DAP gra neutralnie a jednocześnie naturalnie. Natomiast słuchawki dają bardzo duży podgląd w głąb nagrania, jak i sprzęt im towarzyszący, a dźwięk jaki wydobywa się z Katan bardzo zależy od kabla, są pod tym względem są jak kameleon.
A poza tym uważam że są to jedne z najlepszych słuchawek.

 

 

 

Na Khan’ach zostały jeszcze bardziej uwypuklone ich wady i zalety w dźwięku, czyli bas zrobił się jeszcze lepiej sprężysty, kontrolowany, wielowarstwowy, zszedł jeszcze niżej niż na stockowym kablu czy Null Audio Lune. Średnica i wokale jeszcze bardziej zostały wycofane, ale nie straciły na swojej jakości, separacji, wielowartowości. Natomiast wysokie tony nadal pozostał pazur, ale znikła ostrość, wszelkie najdrobniejsze niuanse w blachach czy dzwoneczkach od razu są wychwytane przez nasze ucho.

 

Katany bardzo mnie zdziwiły na kablu Argentum, gdyż przede wszystkim dla mnie dawniej nadawały się tylko do muzyki elektronicznej, gdyż każdy żywy instrument nie miał swojej barwy (armatura), a tutaj dostały trochę dozy analgowości i barwy na basie, również ten bas schodził bardzo nisko, tak że czułem go jakbym miał customy a nie uniwersalne. Średnica fajnie nasycona też dostała trochę organiczności i barwy, rozdzielczość, teksturowość na najwyższym poziomie. W wysokich tonach nie ma ani krzty ostrości, za to jest gładkość, rozdzielczość i szczegółowość.

Tak więc nowy prototyp ma więcej niskiego basu niż średniego i wysokiego oraz ma większy wygar, w stosunku do pierwszej wersji, który tutaj był równiejszy, czyli żaden nie jest lepszy ani gorszy, jest to tylko kwestia gustu i synergii z DAP’em i słuchawkami. Także nowy jest trochę szybszy, bardziej rozdzielczy i ma lepszą fakturowość. Średnica w nowym jest transparentna, ale przy tym bardziej rozdzielcza, pierwszy prototyp miał większe nasycenie na niskiej średnicy. Wysokie tony w poprzednim było ich więcej, natomiast w nowszym są bardziej gładkie, ale też bardziej szczegółowsze oraz kiedy potrzeba pokażą pazur.

Czyli w utworze “Invincible” z albumu “Fear Inoculum” Tool’a perkusja ma bardzo dobry wygar, tak że pochłania nas całego że nie tylko noga chodzi, ale także ręce też chcą wybijąc rytm, oprócz siły jaką niesie ze sobą perkusja zwłaszcza ta od połowy utworu mamy pokazane że każdy werbel, każda blacha ma swoją barwę i dźwięczność, że są one odseparowane od siebie i nie w jednej płaszczyźnie. Ale także gitar i bas dodają tu swój wolumen, dzięki temu dźwięk jest duży, ale jednocześnie rozdzielczy, tak że słychać że każdy dźwięk/instrument gra osobno tworząc jeden wspólny dźwięk.
Natomiast w utworze z koncertu “Attack on Titan” Hiroyuki Sawano, zresztą ten utwór jest jednym z moich podstawowych do testowania sprzętu, gdyż łączy sobie muzykę rockowo-elektroniczną z orkiestrą, a do tego jest okraszony wspaniałym żeńskim wokalem bez najmniejszego wysiłku radzi sobie z natłokiem instrumentów, każdy instrument czy grupa instrumentów jest odseparowana od siebie, co świadczy o bardzo dobrej rozdzielczości i separacji, do tego kabel nie przymula basu, wysokie tony są pokazane wyraźnie, ale bez ukrycia żadnego instrumentu i bez ostrości, a wokal przebija się przez wszystkie te instrumenty. A to nie jest proste żeby ten utwór oddać poprawnie.

 

Porównania

Fiio LC-3.5D jest kablem wykonanym też z przewodnika srebrnego, ale jakość dźwięku jest dużo gorsza, gdyż szczegółowość, separacja, rozdzielczość, tekstury to jest poziom kabli w swojej półce cenowej, a Argentum to już jest jedna z najwyższych półek cenowych. Nie jest tak samo gładki na wysokich tonach jak Argentum, przy kiepskiej jakości nagraniach popada w brak barwy i jasność. Także dźwięk z niego nie jest spójny i brakuje mu wolumenu oraz organiczności. Przewagę kabla Fiio jest pod względem komfortu, gdyż jest bardzo elastyczny.

 

Null Audio Lune jest kablem, gdzie przewodnik zrobiony jest ze srebra i innych metali szlachetnych. Ma dużo większe nasycenie średnicy oraz jest ona wypchnięta, także ma dłuższy attack i decay, nie schodzi tak nisko oraz jest bardziej miększy. I znowu jeśli chodzi o SQ dźwięku, czyli rozdzielczość, tekstury, spójność dźwięku to znowu nie liga Argentum.

 

Podsumowanie.

Nowy prototyp kabla do słuchawek UIEM/CIEM daje bardzo dobrą jakość dźwięku, a patrząc przez cenę około 500 zł bez konfekcji jest to stosunek super. Ale na tle konkurencji nie jest tak elastyczny jak one oraz przez swoją budowę i ściśnięte przewodniki cały kabel jest jak “odcinki pamięciowe” przez co z czasem nie będzie prosty, lecz będzie zygzakiem. 

 

Edytowane 23 Sierpnia 2020 przez misiekkb

[retter]

Jeśli kabel można porównać do czegoś co ma 4 koła i kierownice to byłby sztywny niewygodny i rasowy gokart. Bez zmiękczania czysty fan nie do porównania z tradycyjnym autem (kablem pod słuchawki).

 

Robi jedna fajna rzecz pokazuje co znaczy bezpośredni przekaz informacji bez zbędnych tłumiących elementów, to nie przewód audio to rasowy drut.

 

 

 

 

[misiekkb]

51 minut temu, retter napisał:

Jeśli kabel można porównać do czegoś co ma 4 koła i kierownice to byłby sztywny niewygodny i rasowy gokart. Bez zmiękczania czysty fan nie do porównania z tradycyjnym autem (kablem pod słuchawki).

 

Robi jedna fajna rzecz pokazuje co znaczy bezpośredni przekaz informacji bez zbędnych tłumiących elementów, to nie przewód audio to rasowy drut.

 

 

 

 

Raczej może nie do gokarta, lecz do bolid z formuły1, gdzie tak samo jest niewygodnie, ale za to lepsze osiągi niż na gokardzie. I tak ten kabel robi jak napisałeś pokazuje co znaczy bezpośredni przekaz informacji. Dlatego chce żeby był bardziej elastyczny, gdyż dźwiękowo jest to dla mnie najlepszy kabel do UIEM/CIEM jaki znam, gdyż jest zarazem transparenty z bardzo dużą rozdzielczością, szczegółowością, teksturowością, separacją, holografię też ma dobrą, szybki attack i decay, a zarazem wysokie tony są głądkie i ma dobre nasycenie.

[retter]

Dla Ciebie F1 dla mnie gokart, F1 ma bliżej do ES.

Natomiast tu byle plac, byle jechało i mamy fan emocji bez zbędnych tłumików. Może być to bardzo szybki gokart ale nadal to ten kierunek. Nie trzeba specjalnych testów szkoleń wsiadasz wciskasz gaz i Cię wyrywa z miejsca choć jedziesz 45km/h a reszta jedzie jakby kotwice mieli