Tytus1988

Jeszcze raz chciałem podziękować @Name44 za możliwość wypożyczenia od niego wspomniany interkonektów. Niestety, czarny ze względu na swoje wtyki kątowe oraz dużą sztywność przysporzył mi duży problem z podłączeniem. Następnym razem postaram się na jego przybycie lepiej przygotować i dokonać odpowiedniego ustawienia sprzętu. Łatwo się nie poddam Wracając do pozostałych interkonektów Argentum. Za opis niech posłużą informację zawarte pod linkami producenta: - Kabel sygnałowy Sw-0,5/1 (błękitny) http://www.argentum-audio.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=5&Itemid=10&lang=pl - Kabel sygnałowy SCG-7,5/3/4E Gold Spektrum z serii Extreme (czerwony) http://www.argentum-audio.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=13&Itemid=46&lang=pl Docenić można z pewnością również to, że do każdego kabla jest dołączany odcinek o długości około 1,5 cm. Dzięki temu mamy pewność, że jego budowa jest zgodna z deklarowaną przez producenta. Wrażenia odsłuchowe: Cechami charakterystycznymi dla dźwięku systemu z tymi kablami jest z pewnością czystość oraz klarowność całego medium, połączona z dużą ilością powietrza między źródłami pozornymi, świetną ich separacją oraz delikatnym ochłodzeniem barw. Mogę to uznać za jeden z głównych wyróżników, mając wcześniej doświadczenia z kablem pożyczonym również od Name44, a AKG K812 od @Compton, który też nadawał podobny charakter brzmieniu. W tym przypadku sprawa dotyczy jednak interkonektów. Do odsłuchu wykorzystałem trzy albumy winylowe, w tym dwa o bardzo dobrej jakości dźwięku (Spyro Gyra, Morning Dance, Hachidai Nakamura, Misty) oraz gorszej, ale pokazującej dość łatwo zmiany w obrębie dolnego pasma, nasycenia, sceny OST Hansa Zimmera, Blue Planet II. Brzmienie systemu na tańszym, błękitnym interkonekcie posiadało wszystkie wspomniane cechy, co zapewniało dużą nośność, wyrazistość i bezpośredniość przekazu. Bas był stosunkowo lekki, sprężysty, szybki, z odpowiednią rozdzielczością oraz zejściem. Średnica namacalna, detaliczna, napowietrzona z prawidłowo rozlokowanymi źródłami pozornymi na obszernej scenie, bez uczucia zatłoczenia, chaosu na scenie. Przekaz był przyprawiony otwartą, dobrze doświetloną górą, przez co saksofon Jaya Beckensteina potrafił przykuwać uwagę i odwracać moją uwagę od innych instrymentów. Ten typ prezentacji sprawiał, że fortepian pod palcami Hachidai Nakamury zachwycał swoją delikatnością, dźwięcznością, przy każdym uderzeniu młoteczka o struny, natomiast u Zimmera scenicznym rozmachem. Niby wszystko było na swoim miejscu, ale wyżej pozycjonowany interkonekt pokazał, że może być nie tyle inaczej, ale lepiej. Po zmianie kabla na flagowy interkonekt Argentum Gold Spektrum z serii Extreme pierwsze wrażenie… jest ciszej. Ktoś mógłby stwierdzić w tym momencie… tańsze bywa lepsze. Wtedy musiałbym szybko wejść w słowo tej osobie i powiedzieć: „W żadnym wypadku”. Po podkręceniu gałki z około ósmej na dziewiątą w moim wzmacniaczu uświadczyłem sceny odczuwalnie szerszej, źródeł wybrzmiewających z większej odległości w porównaniu z poprzednikiem. Była podobnie głęboka, ale ze znacznie bardziej zaznaczającą się gradacją planów i rozmieszczeniem źródeł o pełniejszych, trójwymiarowych kubaturach. Stały się przez to realniejsze, barwniejsze, lepiej zróżnicowane, potężniej wybrzmiewające. Można to przypisać lepszemu zaznaczeniu się w przekazie basu, jego głębszemu zejściu, ale z dobra kontrolą. Przełom basu i średnicy ujawnił w realizacji wersji winylowej Blue Planet II mankamenty (słyszalne już w pierwszym utworze The Blue Planet), które nie zostały usunięte podczas masteringu. Jednak pomimo tego był przyjemny w odbiorze i poczucie scenicznego rozmachu, większa dynamika w skali makro niż u poprzednika skupiały moją uwagę głównie na tych aspektach. Na szczęście w pozostałych, dobrych realizacjach odczuwało się pozytywne zmiany, do których można zaliczyć wzrost złożoności dźwięków, ich rozdzielczości i nabrania przez przekaz większego dystyngowania. Łatwiej uchwytne są różnice rytmów poszczególnych instrumentów, dźwięk jest całościowo spokojniejszy, choć potrafi szybko wzrastać, zaatakować, z detalami zespolonymi ze źródłami. Może się wydawać, że góra pasma jest mniej obecna niż w niższym modelu. Jednak dzięki temu była na moje ucho spójniejsza z resztą przekazu, a także ciekawsza, selektywniejsza oraz całościowo naturalniejsza, stanowiąc w większym stopniu przedłużenie średnicy, posiada odrobinę mniej blasku. Być może będę miał przyjemność dokonać w przyszłości dokonać porównania na obszerniejszym materiale, przez dłuższy czas, aby skonfrontować z dotychczasowymi spostrzeżeniami. Obydwa interkonekty wywarły na mnie pozytywne wrażenie. Tańszy z pewnością jest dobrym rozwiązaniem w bardziej budżetowych rozwiązaniach lub wówczas, gdy niekoniecznie przedkładamy referencyjność nad przyjemność odsłuchu. Przekaz na nim potrafi wybaczać pewne niedociągnięcia nagrań, choć być może potrafi mocniej zaakcentować sybilacje. U mnie takiego czegoś nie stwierdziłem, ale materiał porównawczy nie był zbyt obszerny. Gold Spektrum z serii Extreme przypadł mi bardziej do gustu od testowanego w listopadzie Hijiri HCI-R10, którego dźwięk był dla mnie zbyt mało nasycony oraz niewystarczająco dynamiczny. Scena była także mniej przepełniona powietrzem. Z drugiej Siltech FTM-4 potrafi nadać jeszcze większe wypełnienie od topowego Argentum, mocniejszy bas, płynniejszą średnicę (obywa się to niestety kosztem faktur przez zbyt rozmyte czasami kontury źródeł) oraz bardziej zaakcentowaną, otwartą górą i przez to z bogatszym spektrum harmonicznych, m.in. gitar oraz saksofonów. W wokalach damskich nie do końca się to sprawdza i w wyższych rejestrach potrafią sprawiać wrażenie baśniowych, lekko skrzących się na Siltechu, np. u Liz Callaway. Poza tym niderlandzki kabel mocniej akcentuje pojawiające się w nagraniu pogłosy, co nie zawsze i nie na każdym sprzęcie bywa pożądane, np. na Nighthawkach. Biorąc pod uwagę cenę oraz jakość dźwięku zdecydowanie ten model IC warto wypróbować. Dostarcza on dużo większej ilości informacji płynących źródła, a także potrafi zbliżyć nas do przekazu i dźwięk osiągany za jego pośrednictwem jest najbardziej muzykalny spośród wspomnianych IC. Mnie ostatecznie próby kabli Argentum skłoniły do kontaktu z p. Ryszardem w sprawie wykonania odpowiedniej przejściówki do jednej z moich par słuchawek z serii Extreme. Jestem przekonany, że okaże się to dobrym wyborem Poniżej kilka zdjęć Siltech FTM-4 Gold G3

Nastrojowo🎶🎧🎶

Z widokiem na jezioro

https://tidal.com/browse/track/69001543

I dla odmiany wczesnonowożytna pavana z albumu J. Savalla, Musica Nova (2018) https://tidal.com/track/87049271

Dziekuję za zwrócenie uwagi👍Miałem na myśli Pawanę oraz jej stylistykę ;) Pierwsza "Pawana na śmierć Infantki" została skomponowana przez Maurice Ravela pod koniec XIX wieku, a druga ze wspomnianych przez Gabriela Faure ponad dziesięć lat wcześniej. Jeszcze raz dziękuję za zwrócenie uwagi. Widzę, że pisanie w nocy, gdy już częściowo śpię, nie jest zbyt dobre Już poprawiłem. Pozdrawiam!

Jak najbardziej dobre miejsce Jeśli jesteśmy przy osobie Marsalisa, to przy okazji dodam drobną cegiełkę od siebie w postaci poniższego utworu z albumu Creation. Poniżej bardziej klasyczne, równie piękne wykonanie przez Filharmoników Berlińskich: https://tidal.com/browse/track/1788558 https://tidal.com/track/4351122 Oraz utrzymana w podobnej stylistyce Pavana Op. 50 Gabriela Faure w wykonaniu Filharmoników Berlińskich.

Nie ma takiej potrzeby i według mnie lepiej zostawić, jak jest. Może się jeszcze kolejny raz ułamać. Jest to tylko mankament wizualny, którego nie widać po włożeniu lampy

NIe dziwię się Spawn, bo pod względem transparentności dźwięku oraz holografii elektrostaty są świetne (pierwsze wrażenia były... takie sobie) i też miałem w planach ich nabycie w przyszłości (testowałem ponad miesiąc 009 z 007t), ale w tej chwili K1000 godnie je zastępują, chociaż nie mają tak czystego medium, jak STAXy. Wspomniałem o nich w ramach dygresji w wątku:

@audionanik też przyłączam się do życzeń, aby Spawn nabył jak najszybciej omegi, np. 009 lub 007 :)) O elektrostatach zawsze chętnie poczytam, w każdym wątku @Spawn doceniam podejście do życia, bo mam podobnie👍

Z przyjemnością wystawiam drugi pozytywny komentarz. Doskonały kontakt, bezproblemowa, bardzo sympatyczna transakcja, poza tym także sympatyk hołków. Jak najbardziej polecam!!!👍

Nie testowałem ich, ale znajomy testował. Na ergonomię zwykle nie narzeka, a te słuchawki czuł na głowie. Chciałbym je kiedyś sprawdzić, aby przekonać się jak brzmią. Susvary z tym wzmacniaczem jeden z użytkowników z sąsiedniego forum porównał poziomem sonicznym do Orfeusza, choć o nieco innym charakterze. Przypuszczam, że jeśli Spawn ceni elektrostaty, to ten model Hifimanów lepiej sprosta jego oczekiwaniom.

@Spawn w tym przypadku najbliższe elektrostatom będą Susvary, najlepiej z dedykowanym wzmacniaczem EF1000: https://soundrebels.com/hifiman-ef1000-susvara-2/ Wspomniane przez Tommira Abyss 1266 też są świetną propozycją z planarów, ale ergonomia pozostawia trochę do życzenia.

@pabloj na takie mieszanki miewam dość często ochotę, ale dużo zależy od nastroju :)) Jak jestem w dość bluesowym, to przekłada rzutuje to również na jazzie Poza tym też znajomy przesłał mi kilka propozycji, które też mnie na takie tory sprowadzają :)) Oto jedna z przesłanych propozycji, ale jazzowo-funkowa :)) @The Grand Wazoo jak najbardziej miłe zaskoczenie :))

https://tidal.com/track/133443364

@vonBaron trzeba mieć nadzieję, że wkrótce trafi się podobna oferta w jakimś sklepie.

Focale Utopia za 12600 zł: https://www.salonydenon.pl/sluchawki/sluchawki-naglowne-focal-utopia-be-czarne-outlet-glo-1525.html?gclid=CjwKCAjw_qb3BRAVEiwAvwq6VisRB98su1IfsG2Tmqzu8mUypDMTZW23jNBQk6YjXEtcvGacTQAEJRoCUQMQAvD_BwE