Ranking

Cześć, zastanawiałem się czy dopisać w wątku testowym M11, ale w końcu zdecydowałem się na założenie nowego tematu. Jeśli zrobiłem źle proszę o przeniesienie. Poniżej kilka moich spostrzeżeń nt Fiio M11 Pro, który niedawno trafił w moje ręce. Budowa, pierwsze wrażenia. Pudełko jak to pudełko, niczym się nie wyróżnia, ale bywają gorsze. To nie jest najważniejsze. Zawartość za to trochę rozczarowuje. W wersji pro spodziewałem się choćby plastikowego etui jakie dołączane było do zwykłej. Nic z tych rzeczy. Trzeba sobie dokupić. Poza tym kabelek i narzędzie do wyjmowania kart to niezbyt wiele. Dobra, nie czepiam się, nie gra wyposażeniem. Pierwsze wrażenie robi pozytywne. Solidny kawałek aluminium, z tyłu pokryty szkłem. Z drugiej strony wydał mi się niezbyt poręczny. Nie ma to dla mnie większego znaczenia, u mnie podczas słuchania DAP przeważnie spokojnie sobie leży. Ale jeśli ktoś często go przenosi, obsługuje trzymając w ręku, może być mało poręcznie. Poręczniejszy wydaje mi się Kann mimo, że gabarytowo inna liga. Jednak trzyma się go tak jakoś dobrze 😉 Bardzo dobre wrażenie zrobił na mnie ekran, jest jasny, rozdzielczość wysoka, a kolory żywe. Oprogramowanie, działanie. Interfejs jest szybki. Niezaprzeczalnie. Czekamy jedynie moment na uruchomienie, a potem to już błyskawica. Mamy prawie czystego Androida lecz bez integracji ze sklepem. Jest za to sklep Fiio. Mnie wystarcza, komuś może nie, bo są pewne ograniczenia. Osobiście wolałbym jednak nakładkę na Androida. Taki interfejs jak w A&K bardziej mi odpowiada, wolę osobne urządzenia do osobnych czynności, tak czasem wydaje mi się, że korzystam z telefonu. Do samego działania nie ma jednak zastrzeżeń. Nie problemów z wifi, nie gubi zasięgu. Sprawnie działa też DLNA, co akurat dla mnie jest ważne, bo pliki hires trzymam na dysku sieciowym. Zawsze miałem z tym problemy, inne DAP’y niby tez miały, ale z połączeniem bywały problemy. To problemów brak, działanie jest wyśmienite. Brzmienie. Teraz chyba najważniejsze, moje wrażenia odsłuchowe i porównania. Na ten moment porównać mogłem w zasadzie tylko z pierwszą wersją Kann’a, reszta lepszych odtwarzaczy zmieniła już właściciela. Jako słuchawki posłużyły Andromedy i Dunu DK-3001 Pro. To co najpierw rzuciło się w uszy po przełożeniu doków z Kann’a to scena. Zdecydowanie szersza, bardziej trójwymiarowa, holografia lepsza. Instrumenty z okolic uszu powędrowały na boki i za nie. Różnica jest duża i trudna do niezauważenia. Napowietrzenie większe, separacja. Ogólnie w AK po powrocie z M11 dźwięk wydaje się bardziej zbity w środek, ciemniejszy. Scena rozchodzi się przede wszystkim na boli, w innych kierunkach mniej. Góra i średnica to zdecydowanie mocne strony Fiio i zdecydowany progres w stosunku do tego czego miałem okazje słuchać. Średnica lekko wyeksponowana, ale nie podkoloryzowana. Taka bezpośrednia raczej. Jest tu dość analitycznie, ale bez przesady, nie jesteśmy zmęczeni zbyt dużą ilością szczegółów. Wszystkiego jest tak w sam raz, bezpiecznie. Góra dość detaliczna, dobrze rozciągnięta, w charakterze nieco referencyjna. Soprany nie wydają się ani wzmocnione ani wycofane. O basie trzeba powiedzieć, że jest 😉ale na pewno nie serwowany w dużych ilościach, nie podbity. Można powiedzieć, że jest go tyle ile potrzeba, ociera się o ilość referencyjną. Jest dobrze kontrolowany. Sprawia wrażenie słyszalnego lepiej w wyższych rejestrach, słabiej w niższych. Mnie osobiście trochę brakowało niewielkiego podbicia, ale sprawę rozwiązać może odpowiedni dobór słuchawek. U mnie w dynamiczniejszych nagraniach sprawdziły się Dunu, przy okazji brzmiące inaczej niż w przypadku Kann’a. Z Fiio stały się żwawsze a, wysokie nabrały blasku. Tego blasku brakowało mi w połączeniu z AK. Bas pozostał na przyzwoitym poziomie, odtwarzacz nie ograniczył go. Niestety, nie miałem możliwości porównania ze zwykłym M11 i innymi odtwarzaczami. Chciałbym zestawić go choćby z Ibasso DX220 mogącym jawić się jako jego oczywisty konkurent. Na papierze wygląda, że miałby więcej dołu, ale nauczyłem się już że najlepiej samemu wszystko sprawdzić, bo odbiór dźwięków to jednak w sporej mierze sprawa indywidualna. Jest szansa, że takie porównanie będzie w przyszłości możliwe, wtedy uzupełnię wpis. Jak wspomniałem w innym miejscu Fiio zakupiłem zastanawiając się jakiego Astella kupić jako następcę Kann’a 😉 Decyzji nie żałuję, bo zmiana była szybka i zadowalająca. Na taki SP1000 musiałbym jednak trochę poczekać. Ale korci mnie by taki dorwać i jednak sprawdzić na ile byłby lepszy dźwiękowo. Na razie powstrzymuję inne zakupy bo nigdy nie wiadomo…

A ja sobie robię closed-back shootout - powrót do korzeni (z h6-tkami) i vintydż (nowy zakup) Wszystkie 3 grają zupełnie inaczej hehe W pon dojdzie kolejny zawodnik

Potrzebowałem zamkniętych początkowo miały być DT770 ale zeszło na Custom Studio. Nie chciałem nowych a w Polsce nic nie było ale udało się w ostatniej chwili wylicytować w bardzo dobrej cenie na ebay z zachodu

no i udało się dorwać Custom Studio i to taniej niż na dropie Dzięki za polecenie @Andrewek i @retter

No to patrz

Dunu DK-3001 Pro. Zaważyły głównie opinie i testy z sieci, a także duża liczba przejściówek i tipsów Jak przyjdą i się wygrzeją, to coś o nich napiszę.

Jak co roku zapraszamy wszystkich na Strefę Słuchawkową na Stadionie Narodowym, której jesteśmy Oficjalnym Partnerem. Oprócz wielu atrakcji i ciekawostek będą też fajerwerki. Oczywiście oprócz drożyzny będą też budżetowe rozwiązania wysokiej klasy. Dlatego warto Nas odwiedzić. Przebudowujemy naszą ofertę i teraz będzie można kupić u Nas coraz więcej budżetowych rzeczy, które spokojnie konkurują z produktami dużo droższymi z wyższej półki. Z tego co Nam wiadomo również u innych wystawców nie zabraknie rodzynków. Mega atrakcją jaką przygotowaliśmy dla Was, będą jednak jedyne w swoim rodzaju słuchawki wstęgowe Raal Requisite SR1a nazywane przez ich twórców bardziej monitorami odsłuchowymi niż słuchawkami. Czy naprawdę słuchawki te zaskakują wszystkich bez wyjątku czy to przesada? Będziecie mogli okazję sprawdzić na stoisku MP3Store. Jako Partner Strefy Słuchawkowej zapraszamy serdecznie. SR1a to słuchawki, które potrzebują wzmacniacza głośnikowego najlepiej z minimalną mocą na kanał 100W. Posłuchajcie co mówią Ci, którzy ich słuchali oraz ich twórcy. https://youtu.be/LLJ1XjXeGfc Zapraszamy do dyskusji w tym temacie, nie tylko na temat tych słuchawek, czy innych produktów, które z Naszej oferty byście chcieli zobaczyć, ale również innych rzeczy, które warto aby pojawiły się w przyszłości w Strefie słuchawkowej. W międzyczasie poinformujemy o innych produktach wartych uwagi, które będzie można zobaczyć. Obserwujcie ten wątek gdyż w pewnym momencie poinformujemy o konkursie, w którym będzie można wygrać coś atrakcyjnego. Koniecznie udzielajcie się w tym wątku aby mieć szansę na wygraną. Niestety na ten moment tylko tyle informacji 😊

Oriolus super się paruje z Sony, poprawia i tak już świetne wyjście ZX300 i pewnie WM1A/Z, niczego mu nie ujmując. W porównaniu do Alo CDM, największa różnica jest w basie - Oriolus z ZX300, co dziwić nie może, schodzi niżej, jest przy tym bardziej precyzyjny i trochę szybszy. Do tego dochodzi lepsza niż w ALO głębia. Niemniej u mnie ALO wyszedł zwycięsko z porównania - pomimo, że duet Sony-Oriolus zdawał się mieć lekką przewagę techniczną, to tonalnie ALO jest ciekawszy, bardziej wyjątkowy. Niespotykana w "przenośnych" sprzętach wielkość dźwięku i wyrafinowanie brzmienia. I do tego ta lampowa "mokrość", nadająca właśnie tej masy dźwiękom. Tak czy inaczej synergia będzie kluczowa. U mnie na jednych słuchawkach lepiej zagrał Oriolus na dwóch innych ALO, ale na tych na których wygrał Oriolus robotę zrobił Sony, bo już bez wzmaka synergia była super. Trzeba po prostu posłuchać obu

Kolejne audiofilskie pizze...

Mi wystarczy cokolwiek na moja kieszeń - finansowo.

Jesienne, telefonem.

Ja to bym chciał najbardziej Sony Z1R posłuchać bo oficjalny dystrybutor olał sprawę, a tu chwalę, że najlepsze zamknięte

A umnie trwaja testy tego stwora. Przyznaje, że średnica brzmi magicznie, na tyle, że poraz pierwszy wytrzymałem z takim ciężarem na głowie więcej niż pół godziny.

Kocham ich! Jeden z najlepszych albumów do spania wszechczasów.

A ja mam dzisiaj nalot japońców

Szał zakupów trwa...

Ibasso DX160 -> Oriolus BA300S -> Etymotic Er4Xr ze zbalansowanym kablem Forza Audioworks Faza na przenośne lampy coś mi niechce przejść

Będziemy mieli Obravo HAMT-3 MKII. Najtansze z driverem AMT. Ale warto posłuchać bo AMT robi robotę i tego nie da się podrobić. Zapytamy producenta czy nie wysłałby HAMT-1 Signature. Pewnie będą na stoisku Sennheisera i to wersja MKII. Ale to chyba nic nowego w porównaniu z HD660s. Będzie okazja sprawdzić. Najprawdopodobniej do Primare I35

Zacytuję teraz kolegę z Ameryki który go dostał jakieś 3 dni temu: - dobry i wszechstronny - ma więcej mocy niż się wydaje - lepiej brzmi na balansie - brzmienie ciepłe i roll-off na górze - bardziej muzykalny aniżeli analityczny - bass boost dobrze zrobiony, nieźle podbija dolne pasmo - scena raczej umiarkowana

Nie dziwne, że gra lepiej z WM1A, został skonstruowany z myślą o dapach Sony i ich cyfrowym wzmacniaczu. Używam od dwóch miesięcy z ZX300 i EX1000. Połączenie prosto z audionieba. Z pamięci Exy grają nawet nieco lepiej niż z WM1A. KXXS również brzmią bardzo dobrze. No i to połączenie z Sony wyparło u mnie świetnego Dual Mono.

I to wszystko w słuchawkach za kilka tysi. Fascynujące.

Poprawie ujęcie i dam zagadkę co widzicie? Brawo sendyaudio ;D pisane mobilnie

Z1R pierwszy raz dotknąłem i posłuchałem właśnie na AVS chyba 3 lata temu na stoisku Sony - od razu wiedziałem, że to świetne słuchawki, ale jakoś przeszły wtedy bez echa - za mało "efektowne" na AVS

Mam takie tylko odwrotne z mmcx na 2-pin. Wykonanie ok. Działa. Trzeba się tylko liczyć, po aplikacji, ze zmianą ergonomii i być może pogorszeniem seala. Ja miałem akurat tak, że po zastosowaniu tych przejściówek seal się polepszył. Bywa jednak różnie.

No w końcu Chiny wszystkiego muszą mieć najwięcej. Wolę politykę ibasso, przynajmniej nie zastępują flagowca nowym zaraz po premierze starego, tylko fajnie się wpasowują w różne przedziały cenowe.

Aha, no tak w CV2+ na DAC OUT też działa regulacja głośności. Dziwne to ale tak jest w tym modelu. To jeśli gra ciszej to podłącz do PRE OUT A co do dołączonego kabla to jest zwykły taki. Jest bo jest. Poważny audiofil na takiego nawet nie spojrzy

A zdążyłeś już przesłuchać M11 i M11 pro? Ja tylko tego pierwszego i pewnie zanim zdążę przesłuchać M15 to już będzie 4 miesiace później M19. W aktualnej ofercie mają w tym momencie 10 różnych dapów a Ty mówisz że już szykują 11 i 12. To chyba jakiś rekord.

A to zgłoś. Miałem na myśli, że zdarzyło mi się z 2-3 razy że dokonałem transakcji, która przekroczyła dostępne saldo. Ale zawsze wszystkie transakcje były jasno pokazane. Czy to transakcja czy jakaś opłata, to tak czy inaczej powinieneś ją widzieć.

EDIT: byłem, posłuchałem, FH7 jednak nie dla mnie, Earsoniki też nie - żeby one MMCX miały, a tak.... Wybór padł więc na Dunu Dk-3001 Pro. Wątek do zamknięcia poproszę.

To tak jako ciekawostkę tylko wrzucę Jeżeli ktoś miałby kiedyś okazję posłuchać Hawków Carbonów na padach welurowych z Bursonem C3 na low gain, to polecam Ciekawe doświadczenie

Bardzo lubię B1s, więc ucieszyło mnie, że na bazie tego wzmacniacza słuchawkowego Aune zrobiło DAC/AMP na układzie ESS SABRE ES9038Q2M. Mam go od pewnego czasu już i muszę przyznać, że robi wrażenie. Jak pisałem wcześniej: "Bardzo dobra rozdzielczość i dynamika, naturalne brzmienie, ale dość neutralne tonalnie. Duża scena, dobra tak szerokość, jak i głębia. Ogólnie: duży dźwięk, pełniejsze, organiczne i dojrzałe granie." Fajny konkurent dla Chord Mojo. Ba, do tego stopnia, że stawia pod dużym znakiem zapytania sensownością dokładania 300 zł do Mojo. Zdecydowanie warty co najmniej przesłuchania. Pełny opis tutaj, a poniżej dane techniczne. Specyfikacja techniczna wymiary: 126 x 65 x 18 mm przetwornik: ESS SABRE ES9038Q2M wyjście słuchawkowe: Jack 3,5 mm SE USB: 2 x microUSB (DAC/ładowanie) Maksymalna głębia dźwięku: do 32bit Maksymalne próbkowanie: do 768 kHz Obsługa DSD: do DSD512 Charakterystyka wyjścia liniowego Poziom wyjściowy: 2,0 Vmrs SNR: 120 dB THD+N: 0,00076 proc. Charakterystyka wyjścia słuchawkowego Moc wyjściowa: 30 mW przy 300 Ω THD+N: 0,00076 proc.

Bezlusterkowiec fajna sprawa... Bawię się A6000 od kilku dni. M

Szkoda że nie mam adaptera Na prezent. Urzekła mnie forma wydania. Ten niebieski winyl. Mniam. Wysłane z mojego GM1913 przy użyciu Tapatalka

Meze 99 classic - zakupilem jakos miesiac po premierze i mam do dzis, za latwosc w napedzeniu, latwe parowanie prawie z kazdym sprzetem, rowniez tym przenosnym, za potezny, koncertowy bas, najblizszy temu co slysze regularnie chodzac na koncerty d'n'b. Za caloksztalt w swojej cenie, za mobilne etui podrozne TH900 MK2 - 2 lata, za szybkosc, detal, precyzyjny bas, impact, szczegolowosc, najlepsze do mocnej elektroniki, d'n'b, neurofunk ATH L5000 - narazie ze mna dopiero poltora miesiaca, ale wiem ze zostana na wiele lat, za to ze bedac zamknietymi daja wiecej niz ogromna wiekszosc otwartych ktore sluchalem

Nie słuchałem nigdy RME. Co do Bursona vs iFi, to w żołnierskich punktach: iDSD gra ciemniej, łagodniej, z mniejszą ilością powietrza, wysokie są zawsze łagodnie ale i detaliczne, bardziej są wtopione w naganie, tutaj nic nie drażni, nic nie kłuje, melodyjności płynność C3 jest jaśniejszy i bardziej błyskotliwy na górze, gra z większym wyrafinowaniem, zróżnicowaniem i mikrodynamiką, soprany dłużej wybrzmiewają, mienią się złotą barwą Środek iFi jest cieplejszy, bliższy, bardziej dociążony, mocniej nasycony, bardziej homogeniczny Burson średnicę ma bardziej rozrzedzoną, skupioną na pozycjonowaniu, lokalizacji źródeł, separacji, budowania planów, dużo tu swobody Bas w iDSD jest mocniejszy, jest go więcej, jest bardziej obecny w nagraniu, jest sprężysty, z dobrą dynamiką, zejściem i kontrolą, W C3 jest go mniej, ale schodzi nisko, bardziej jest tłem nagrania niż jego fundamentem. Na utworach z niskim basem, basu jest naprawdę sporo, natomiast w tych z jego mniejsza ilością, Burson nic nie dodaje, tu jest bardziej liniowo. Kontrola i faktury są priorytetem niż jego ilość. Scena w iFi na tle Bursona jest kameralna, dźwięki są bliżej, bryły są większe, ciaśniej ustawione między sobą, występuje większe zagęszczenie między instrumentami Przestrzeń w C3 jest znacznie większa, wszystko jest szerzej, dalej, dużo się tu dzieje, źródła mają więcej swobody, powietrza, gradacja planów jest mocniej zaznaczona iDSD jest dla osób ceniących środek pasma, ciepłą barwę, łagodnie dźwięki, mocny bas C3 jest dla osób lubiących dużą przestrzeń, większą czytelność i jasność, kontrolę, separację Ja na dzień dzisiejszy nie potrafię wskazać faworyta. Słuchając np. jazzu, to na każdym urządzeniu zwracam uwagę na co innego i w każdym z nich co innego mi się podoba. Jeżeli chodzi o wady, to dla mnie iDSD mógłby mieć większą scenę i więcej powietrza. Z kolei Burson mógłby być bardziej dociążony (jak np. CV2+).

Wszystkie dobre...chyba kolejny sezon Watahy się szykuje jakoś na dniach... W sensie rosyjski? Arcydzieło. Zdjęcia, klimat, Wieckiewicz.

Audiofantyk słuchał..

Handlowcy nie mają kumpli tylko potencjalnych klientów

Odkopię ten zapomniany już nieco temat MH1 to nadal jedne z moich ulubionych IEMów ever, praktycznie nic mnie w nich nie drażni (mówię oczywiście o dźwięku, bo za ten kabel to powinni kogoś wsadzić ), robią swoje i robią to bardzo dobrze. Ostatnio coraz częściej myślę o wymianie przewodu, być może nawet o wstawieniu gniazd MMCX, o ile będzie to możliwe.