Cresyn CS-HP500 vs HP600

[piotrus-g]

Z nową linią słuchawek firmy Cresyn spotkałem się mniej więcej rok temu, kiedy byłem odwiedzić kolegów z Łódzkiego MP3store. Wtedy miałem okazję posłuchać cześć ze słuchawek, które obecnie są wprowadzane do sprzedaży.

Pamiętam, że największe wrażenie wywarły na mnie szczególnie dwa modele – CS-HP500 i CS-HP600. Ostatnie nabyłem niedługo później, ponieważ ich dźwięk szczególnie wpasował się w moje gusta. Jednak z moimi HP600 nie spędzałem zbyt wiele czasu. Okazało się, że zdecydowanie częściej potrzebuję słuchawek dokanałowych niż nausznych, szczególnie gdy chodziło o przemieszczanie się po mieście. Moje Cresyny leżały więc nieużywane…

 

Ponieważ wiedziałem mniej więcej jak brzmią poszczególne modele nowych Cresynów, nie miałem najmniejszych wątpliwości, które słuchawki chciałbym otrzymać od MP3store do recenzji. Zdecydowanie bardziej wolałem HP500 od chłodnych i trudnych do napędzenia C720H, tym bardziej, że konstrukcyjnie zarówno HP600 jak i 500’tki są dość podobne, a więc pojedynek może być ciekawszy.

 

Opakowanie HP500 jest duże - nieproporcjonalnie duże do zawartości. HP600 dostajemy w blistrze. W mojej opinii blistrowe opakowanie pasuje dużo bardziej do tego typu słuchawek, nie kupujemy przecież produktu do użytku domowego. Obie pary dostajemy z jednakowym wyposażeniem: workiem – futerałem oraz przejściówką na dużego jacka.

 

Cresyn HP500 i 600 są słuchawkami stricte dedykowanymi do odtwarzaczy przenośnych. Są lekkie wykonane z całkiem dobrej jakości plastiku. Można je złożyć do dość niewielkich rozmiarów, dzięki czemu z powodzeniem zmieszczą się do plecaka.

Porównując budowę obu modeli można zauważyć kilka podobieństw - między innymi pałąk i wykończenie materiałem skóro-podobnym.

 

Budowa pozostawia trochę do życzenia, słuchawki sprawiają wrażenie delikatnych, pałąk potrafi zatrzeszczeć. A pseudo-skóra na pałąku się zwyczajnie odkleja. HP500 po 30-40min potrafiły uwierać w głowę a pady dość mocno grzały uszy. Najprawdopodobniej jest to kwestia wyrobienia materiału gdyż HP600 nie sprawiają takich problemów.

Zasadniczą różnicą między 500’tkami i 600’takmi jest budowa muszli i padów. O ile 500 są słuchawkami nausznymi to, w moim przypadku, 600 można już nazwać wokółusznymi. Muszla właściwie mieści całe moje małżowiny, podczas gdy w niższym modelu pady spoczywają na małżowinach.

Oba modele wyposażone są w taki sam kabel o długości około półtora metra zakończony prostym jackiem 3,5mm. Kabel mimo że cienki wygląda na solidny.

 

Seria HP jest wyposażona w ten sam 38mm przetwornik, różnice pomiędzy danymi modelami w kwestii dźwięku są jednak znaczące. Im wyższy model tym bardziej chłodny i analityczny dźwięk. Tak więc CS-HP500 to słuchawki ciepłe, basowe z małą ilością wysokich tonów. HP600 to słuchawki brzmiące zdecydowanie bardziej naturalnie, choć cały czas ich charakter jest ciepły. C720H (posiadające większy 40mm driver) to słuchawki z małą porcją basu, brzmienie jest bardziej, wręcz przesadnie, napowietrzone i chłodne.

 

W najniższym modelu basy grają pierwsze skrzypce. Niski bas jest dobrze zaakcentowany, powoduje miłe wibracje. Bas jest miękki i dynamiczny, choć brakuje mu trochę szczegółowości. Niskiemu basowi brakuje także uderzenia i wypełnienia.

Średni bas jest dominującym elementem brzmienia. Niskie wokale są podkolorowane, bliskie i ciepłe. Średnie basy dość mocno zachodzą na resztę częstotliwości, pogarszając ogólną szczegółowość.

Średnie tony, z kolei, są wycofane. Szczególnie wokale i szczególnie te kobiece, pozostają pod dużym wpływem średniego basu. Wokale są czytelne, ale ocieplone i podkolorowane. Gitary mają wystarczającą szczegółowość by rocka słuchać z przyjemnością. Brakuje jednak powietrza między instrumentami, przez to całość wydaje się być lekko zbita.

Wyższa średnica to niestety pięta achillesowa HP500. Miejscami wydaje się być zupełnie przesłaniania przez średni bas. Dołek na niższych wysokich tonach powoduje wspomniany brak powietrza. Wokalom kobiecym brakuje blasku, a gitarom pazura.

Wysokie tony są mocno wygładzone. Naturalnie, są obecne, jednak ich ilość nie należy do obfitych. Miejscami wyraźnie ich brakowało. Ich zaletą jest brak sybilacji. Wysokie potrafią się gubić, potrafią też czasem zasyczeć. Na szczęście ta sykliwość nigdy nie będzie przeszkadzała. Mała ilość wysokich tonów oznacza mniej fatygujący i męczący dźwięk i istotnie – wysokie nigdy nie męczą słuchacza.

Wysokie tony (szczególnie te niższe) są mocno wycofane z wyjątkiem małego podbicia gdzieś w okolicach 7-10kHz.

Scena jest całkiem niezła. Brakuje powietrza, ale jest wystarczająco szeroko. Głębia mogła by być odrobinę lepsza. Prezentacja jest raczej bliska i bezpośrednia.

Separacja i szczegółowość nie należy do najlepszych, ale jest mimo wszystko całkiem dobra. Nachodzący midbas powoduje lekkie zlepienie dźwięku, nie jest jednak aż tak źle by nie można było rozróżnić instrumentów.

 

Przechodząc do wyższego modelu od razu słyszymy wyraźną poprawę w każdym aspekcie brzmienia. Przede wszystkim słuchawki grają zauważalnie głośniej i łatwiej.

Niski bas zaczyna przyjemniej uderzać, pojawia się wypełnienie, którego brakowało wcześniej. Niski bas z powodzeniem schodzi do najniższych rejestrów.

Średni bas jest na podobnym poziomie jeśli chodzi o ilość, ale jest znacząco rozjaśniony wyższymi częstotliwościami. Dzięki temu szczegółowość gitar czy wokali stoi na wyższym poziomie. Jednocześnie słuchawki nie straciły, a wręcz zyskały, na dynamice.

Niskie wokale cały czas są podkolorowane, poprawa w stosunku do HP500 jest jednak duża.

Średnie wokale są prezentowane „up front” choć słychać ich wycofanie w stosunku do basu. 600’tki cierpią zdecydowanie mniej na wycofanie średnich tonów. Dodane tu delikatne podbicie na wyższej średnicy oraz dołek na niższych wysokich tonach czyni wokale bardziej bezpośrednie, ale nie nazbyt ciepłe Wokale damskie dzięki temu brzmią naturalniej.

Gitary mają swój pazur i odpowiednią ostrość, której brakowało 500’tkom.

Wysokie tony są na swoim miejscu, choć wysokie wokale są delikatnie schowane to zarówno talerze jak i dzwonki są ładnie prezentowane. Wybrzmiewanie jest odpowiednie, nie syczą i nie sybilują. Nie ma w nich na pewno roll-off’u oferowanego przez model HP500.

Zarówno szczegółowość, separacja jak i scena wypadają dużo lepiej od młodszego brata. Jest szerzej, głębiej z większą ilością powietrza.

 

HP600 to typowy loudness - podbite basy i wysokie tony. Jest w nim jednak pewien umiar, podbicie skrajnych pasm nie następuje kosztem wokali czy gitar.

HP500 to słuchawki ciemniejsze, bardziej basowe, ale jednocześnie zdecydowanie słabsze dźwiękowo.

 

Biorąc pod uwagę cenę obu modeli, śmiem twierdzić, że oba warte są pieniędzy, których życzy sobie za nie polski dystrybutor. Stojąc przed dylematem czy kupić CS-HP500 czy model wyższy bez wahania dołożyłbym do 600’tek, ponieważ to co oferują jest, w każdym aspekcie, na zdecydowanie wyższym poziomie. Dodatkowo różnica w cenie nie jest na tyle duża, by faktycznie stanowiła argument za niższym modelem. Ponadto wydaje mi się że HP600 są zdecydowanie bardziej uniwersalne, zagrają dobrze chyba każdy gatunek muzyczny - nie tak są wybredne. Młodszy brat potrzebuje zdecydowanie jaśniejszego źródła i jednocześnie mniej wymagających gatunków muzycznych.

Pomimo swoich wad Cresyny wypadają i tak lepiej od droższej konkurencji.

Jako entry-level, nowe Cresyny są świetnymi słuchawkami na zaczęcie swojej przygody z dobrym sprzętem przenośnym. Osobom bardziej osłuchanym poleciłbym jednak szukanie słuchawek w innym przedziale cenowym.

Edytowane 5 Maja 2011 przez piotrus-g